توسعه پایدار، کاهش آسیب های اجتماعی و برخورداری جامعه از رفاه نسبی، متضمن وجود سرمایههای مختلف طبیعی، انسانی، فیزیکی و مالی و اجتماعی میباشد. تعهد، مسئولیتپذیری و پاسخگویی مولفه هایی مهم از سرمایه اجتماعی محسوب میشوند که در کنار سایر مولفههایی دیگر زمینه بهره برداری از منابع را در راستای حصول توسعه فراهم میکنند و افراد جامعه را در خدمت اهداف اجتماعی و سعادت جمعی قرار خواهد داد.
افراد متعهد در جامعه کسانی هستند که دارای ارزش و صاحب نگرشهای مثبت اجتماعی هستند و از درون خود را ملزم به رعایت هنجارهای اجتماعی میدانند. این تعهد باعث میشود تا افراد خودشان را مسئولیت پذیر و پاسخگو بدانند و برای ایفای نقشهای مختلف خانوادگی، اجتماعی، مذهبی و سیاسی که بر عهده آنها گذاشته شده است، تلاش کنند.
مسئولیت اجتماعی مردم و سازمانها در برابر کرونا مستلزم این است که زنجیره انتقال بیماری را از بین برد. در این مسئولیت خطیر لایه های مختلفی وجود دارد. لایه یا خط مقدم بیماری، که مسئولیت افزایش آگاهی را برعهده دارد، شامل کارشناسان بهداشتی و اپیدمیولوژیست ها قرار دارند که باید با همکاری اعضای خانواده خود و نظارت بر رفتارهای بهداشتی یکدیگر زنجیره انتقال بیماری را قطع کنند.
لایه دوم مردم هستند که با داشتن احساس مسئولیت اجتماعی مانند ماندن در خانه و پرهیز از ترددهای بیمورد و غیر ضرور میتوانند به کنترل زنجیره انتقال بیماری کمک کنند.
لایه سوم رسانهها هستند که مسئولیت اجتماعی در مبارزه با کرونا هستند و نقش غیر قابل انکاری در اطلاعرسانی به مردم دارند.
لایه چهارم نهادهای اجتماعی، خیریه، اشخاص حقیقی و حقوقی، اساتید دانشگاه هستند این نهادها علاوه بر کمکی که به دولت و نظام سلامت برای مقابله با بیماری کرونا میکنند، میتوانند در افزایش آگاهی مردم نقش بسیار مهمی ایفا کنند.
لایه پنجم مسئولیت اجتماعی نیز سیستمهای درمانی، کادر درمان، پزشکان و پرستاران قرار دارند، که به صورت عملی و بالینی باید به درمان بیماران می پردازند. چنانچه سه خط قبلی مسئولیت اجتماعی محقق نشود، تمامی بار بیماری بر دوش این خط میافتد. در واقع موج بیماران به بخش درمانی وارد میشوند و ممکن است حجم بالای کار آنها را به سمت فرسودگی سوق دهد.